امام حسین (ع) در قالب اسطوره، نماد و نقاب، در شعر معاصر عرب پیوسته حضور درخشانی دارد. در این میان، مظفر النواب شاعر شیعی معاصر عراق، سالیان دراز عمر خود را با تأثر از اندیشههای سیاسی اجتماعی مارکسیسم سپری کرده است. این مقاله با شیوه ای توصیفی تحلیلی به بررسی اشعار مظفرالنواب درباره امام حسین (ع) پرداخته و در تلاش است به واکاوی بازتاب نگرش مظفر النواب درباره ایشان بپردازد. مظفر با الهام از حرکت انقلابی حضرت امام حسین (ع) و معرفی ایشان به عنوان رهبر راستین انقلابیون و بانی حکومت مستضعفان جهان، امام (ع) را اسوه پایداری برای همه مبارزان در مقابله با حاکمان ظالم و فاسد عرب می داند و دفاع از فلسطین را محور اصلی اشعار خود قرار میدهد. او با فراخوانی قیام عاشورا و بیان تازگی و تکرارپذیری آن در عصر کنونی، تنها راه نجات مسأله فلسطین را ادامه راه مقاومت و مبارزه مسلّحانه میداند.
