سلجوقیان به صورت یک قبیله و یا اتحادیه پای به قلمرو ایران و اسلام نهادند و پیشروی شان مرهون استعداد نظامی مبتنی بر نیرویی قبیله ای بود که به نیروی دین مجهز شده بودند و به عبارتی قوم ترک به حرکت دین زای اسلام مجهز شده بود. با بروز دگرگونی سیاسی و اجتماعی در جهان اسلام، در موقعیت ترکان نیز تغییر حاصل گردید. این بار ترکمانان مسلمان پرچم دار مبارزه با کفار شدند و لقب غازی به خود گرفتند و رفته رفته به مسیر پیشروی آنها به سوی غرب و در مجاورت مرزهای مسلمان با بیزانسی ها ادامه یافت که در این پیشروی با نیروی مسیحی بیزانس روبه رو شدند. منابع و مطالعات درباره جنگ های صلیبی که مناطق وسیعی از اروپا و شام و ترکیه و مصر و شمال افریقا را دربرگرفت و در آن اقوام و طوایف مختلفی با زبان ها و معنقدات و باورها و انگیزه های گوناگونی شرکت کردند، بسیار زیاد است و مورخان و محققان، با اهداف و انگیزه ها و سالیق مختلف و به اقتضای زمان، به جنبه ای از این جنگ ها پرداخته اند. در این مقاله سعی شده است تا علل و عواملی و همچنین نقش سلجوقیان در جنگ های صلیبی بررسی و بازخوانی گردد.