سنت فرهنگی دالما مربوط به هزارۀ پنجم ق.م. در غرب ایران است. یکی از مهمترین ویژگیهای این سنت پراکنش وسیع سفالهای آن است. در مراکز اصلی سنت فرهنگی دالما، بهخصوص حوضۀ جنوبی دریاچۀ ارومیه چهار گونۀ اصلی سفال دالما شناخته شده است. هرچه از مرکز اصلی دالما دورتر میشویم بهویژه در مناطقی که سنت دالمایی در تماس با سنتهای همزمان و همجوار خود قرارمیگیرد، بسترهای دالمایی گونههای متنوعتری از مواد فرهنگی را تجربه میکند. در برخی موارد سفالهای غیردالمایی در بستر کاملا دالمایی و گاهی سفالهای نوع دالمایی در بستر کاملاً غیردالمایی مشاهده میشود. در این مقاله، ابتدا سنتهای سفالی محوطۀ سها چای تپه زنجان بر اساس سبک ظاهری و تکنولوژیکی طبقهبندی شده و سپس هفده نمونه از گونههای متنوع با استفاده از روش تجزیۀ عنصریXRF مورد آزمایش قرار گرفته است. هدف از این نوشتار تعیین سبکهای سفالی اصلی و فرعی در بستری دالمایی در منطقهای دورتر از مرکز اصلی دالما در درۀ سجاسرود زنجان است. بر اساس نتایج بهدستآمده فرضیۀ مبتنی بر وجود سبکهای سفالی اصلی و فرعی ارزیابی و پیشنهاد میشود.
