محیط طبیعی همواره باعث تمایز فضایی در تراکم جمعیت و سکونت و موجب شکل گیری الگوهای متعددی از استقرار در دوره های مختلف باستانی شده است. هر حوزه فرهنگی با توجه به زیستبوم خود، از الگوهای خاصی برای تطور و پیشرفت اجتماعی پیروی می کند. ار این رو مطالعات میان رشته ای کمک شایانی بر درک تحولات فرهنگی جوامع باستان خواهد کرد. همچنین این مطالعات می توانند در شناخت تحولات اجتماعی و تطور فرهنگی جوامع در ادوار مختلف موثر باشند و در کنار قراردادن این اطلاعات در شناخت کاستی ها و نقاط ضعف گاهنگاری استقرارها و فرهنگهای پیش از تاریخی منطقه موثر خواهد بود. در این رساله تلاش شده است با توجه به زیستبوم های موجود در استان مازندران، توزیع مکانی استقرارها و تغییرات آنها در طول دورانهای پیش از تاریخی مورد مطالعه قرار گیرد و با استفاده از داده های اطلاعاتی حاصل به ارائه گاهنگاری در چارچوبی علمی و تجزیه و تحلیل ارتباطات و برهم کنشهای منطقه ای و فرامنطقه ای پرداخته شود. بدون شک این مطالعه در شناخت نقاط ضعف و کمبودهای اطلاعاتی در حوزه های مورد مطالعه موثر خواهد بود و در ترسیم افقهای جدید از باستان شناسی منطقه و ارائه طرحها و پروژه های هدفمند تأثیرگذار خواهد بود.
