موضوع رساله حاضر درباره‌ی مقایسه روند پیچیده شدن جوامع پیش از تاریخ در فلات مرکزی و جنوب غربی ایران در نیمه‌ی دوم هزاره پنجم پ.م است. در همین راستا نیاز است بدانیم که چگونه می‌توان مطالعات در زمینه شاخصه‌های پیچیدگی اجتماعی-اقتصادی در فلات مرکزی ایران در نیمه دوم هزاره پنجم ق.م را ارزیابی کرد؟ این شاخصه‌ها کدامند و چرا و چگونه موجب پیچیدگی در این منطقه شدند؟ و همچنین چگونه می‌توان پژوهش‌ها درباره شاخصه‌های پیچیدگی اجتماعی-اقتصادی در منطقه جنوب غربی ایران در نیمه دوم هزاره پنجم ق.م را ارزیابی کرد؟ این شاخصه‌ها چرا و چگونه زمینه‌های پیچیدگی در این منطقه را فراهم نمودند؟ از طرفی مطالعه تطبیقی روند پیچیدگی‌های اجتماعی-اقتصادی در فلات مرکزی ایران و منطقه جنوب غربی ایران بیانگر چیست؟ و در آخر آینکه فرهنگ‌ها چرا و چگونه تغییر می‌کنند؟ فرهنگ‌ها چرا و چگونه از یکدیگر متمایز می‌شوند؟ در پیوند با سوالات مطرح شده باید گفت که وسعت، اندازه و عملکرد استقرارها، تطور درونی فناوری‌هایی نظیر سفالگری و فلزکاری، ارتباطات درون‌منطقه‌ای و برون‌منطقه‌ای در زمره شاخصه‌های اصلی و کشاورزی، دامداری و وابستگی به آب‌های زمینی و آبیاری در شمار شاخصه‌های فرعی پیچیدگی‌های اجتماعی-اقتصادی در فلات مرکزی ایران در نیمه دوم هزاره پنجم پ.م به شمار می‌روند. شرایط زیست‌محیطی، عدم دسترسی به منابع آبیِ پایدار و دسترسی آسان به منابع معدنی باعث شکل‌گیری این نوع از پیچیدگی در این منطقه شدند. وسعت، اندازه و عملکرد استقرارها، کشاورزی، دامداری، بهره‌برداری از آب‌های زمینی، بهره‌برداری از نظام فشرده کشاورزی در دشت‌های پست (دشت‌های شوشان) و بهره‌برداری از نظام دیم در دشت‌های میانی و مرتفع (دشت دهلران) به عنوان شاخصه‌های اصلی و ارتباطات درون‌منطقه‌ای و برون‌منطقه‌ای نیز در زمره شاخصه‌های فرعی در روند پیچیده-شدن جوامع جنوب غربی ایران در نیمه دوم هزاره پنجم ق.م به شمار می‌روند. شرایط مطلوب زیست‌محیطی، دسترسی به منابع آبیِ پایدارتر و عدم دسترسی آسان و مستقیم به منابع معدنی و مواد اولیه موجب شکل‌گیری این نوع از پیچیدگی شدند.
