یکی از ویژگی های منحصربه فرد شبکه های حسگر بی سیم این است که گره های حسگر منابع بسیار محدودی دارند. گره های حسگر باتری هایی با ظرفیت محدود دارند. ازاین رو راندمان انرژی در شبکه حسگر بی سیم بسیار مهم است زیرا از دست رفتن برخی از گره های حسگر ممکن است به خرابی کامل شبکه منجر شود. در بسیاری موارد، شبکه حسگر بی سیم باید در محیط های سخت و بدون مداخله انسانی برای مدت زمان طولانی فعالیت کنند. بنابراین تحقیقات زیادی در مورد کاهش یا به حداقل رساندن مصرف انرژی و درنتیجه افزایش طول عمر شبکه ، در لایه های مختلف شبکه انجام شده است. یک روش برای استفاده بهینه از منابع انرژی محدود گره های حسگر این است که پروتکل کنترل دسترسی رسانه از چرخه کاری پشتیبانی کند و گره ها به صورت دوره ای از برنامه خواب وبیدار پیروی کنند تا از اتلاف انرژی بکاهند. یکی از پروتکل هایی که از چرخه ی کاری استفاده می کند پروتکل S-MAC است. به دلیل مشکل استقرار واقعی شبکه ، طراحان برای اعتبارسنجی مصرف انرژی و مشاهده تأثیر آن بر طول عمر شبکه قبل از استقرار، به برخی سازوکارها و ابزارها نیاز دارند. یکی از ابزارهای مدلسازی و تجزیه وتحلیل سیستم ها، روش های رسمی و تحلیلی هستند. شبکه پتری تصادفی تعمیم یافته یکی از قوی ترین مدل های رسمی و تحلیلی به شمار می رود. در این پایان نامه، در ابتدا یک مدل تحلیلی برای ارزیابی میزان مصرف انرژی گره ها در یک شبکه حسگر بی سیم مبتنی بر S-MAC ارائه شده است. ارزیابی تحلیلی بر اساس یک شبکه پتری توسعه یافته به نام شبکه پتری تصادفی تعمیم یافته است. در پایان، اعتبار مدل با اندازه گیری میزان مصرف انرژی در شبیه ساز کاستالیا و مقایسه میزان مصرف انرژی اندازه گیری شده با نتایج تحلیلی، تایید شد.
