مهربان پارسامهر

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش شبکه‌های اجتماعی مجازی در گرایش به مشارکت در جنبش‌های اجتماعی نوین در شهر یاسوج می‌باشد. این تحقیق، مقطعی و به روش پیمایشی در شهر یاسوج انجام شد. جامعه این تحقیق شهروندان 15 سال به بالای شهر یاسوج بود که با توجه به موضوع تحقیق، روش نمونه‌گیری الکترونیکی از نوع احتمالی بوده است. نتایج نشان داد که بین اعتماد به شبکه‌های اجتماعی مجازی، اطلاع‌رسانی و ارتباط آسان شبکه‌های اجتماعی مجازی، سن، طبقه اجتماعی ـ اقتصادی و میزان فعالیت در شبکه‌های اجتماعی مجازی و گرایش به مشارکت در جنبش‌های اجتماعی نوین رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد، اما بین مؤلفه‌های جنسیت، تحصیلات افراد و نوع (موضوع) استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی و گرایش به مشارکت در جنبش‌های اجتماعی نوین تفاوت معناداری وجود نداشت. در مجموع چهار متغیر درون معادله (اعتماد به شبکه‌های اجتماعی، اطلاع‌رسانی و ارتباط آسان شبکه‌های اجتماعی، سن و میزان فعالیت در شبکه‌های اجتماعی مجازی) می‌توانند 26 درصد از واریانس متغیر وابسته (گرایش به مشارکت در جنبش‌های اجتماعی نوین) را برای جامعه مورد مطالعه پیش‌بینی نمایند. نتایج حاکی از آن است که جامعه ایران دارای پتانسیل جنبش‌های اجتماعی نوین می‌باشد. منطقی‌ترین روش مواجهه با جنبش‌های اجتماعی نوین، تخلیه و فهم مطالبات حاملان جنبش از طریق فراهم کردن بسترهای قانونی و عرفی مناسب از سوی دولت می‌باشد.