هستیشناسی یا پرسش از هستی؛ پرسش و دغدغهای است که از همان ابتدای تاریخ بشر مطرح بوده است و مبنای تفکر بشر بوده است. به دلیل ویژگی تفکر انسان که درباره هر چیزی سوال میکند این مساله دارای اهمیت است. در مبحث هستیشناسی سه موضوع: خدا، انسان و جهان مطرح شده و همواره رابطه این سه با هم مدنظر قرار میگیرد. هستیشناسی دینی به مساله نگرش به هستی از منظر دینی پرداخته و به تبیین رابطه بین انسان، جهان و خدا از منظر دینی میپردازد. هستیشناسی علمی علوم را به دو دسته کلی علوم تجربی و علوم غیرتجربی تقسیم کرده و علوم تجربی را همان علومی میداند که از طریق حسی و تجربی میتوان درک نمود و علوم غیرتجربی بر عکس آن است. البته تقسیمبندیهای دیگری هم از علم وجود دارد. اما هستیشناسی فلسفی به معنی شناخت احکام وجود به طور کلی است و همان شناخت تعقلی است که همراه با گسترش دین، شریعت هم با آن همراه شد.