سلامت اجتماعی به چگونگی وضعیت ارتباط فرد با دیگران در جامعه یا همان جامعه پذیری وی اشاره دارد. با توجه به اینکه سیستمهای از پیش موجود فرهنگی، هنجارها و ارزشها در سلامت اجتماعی مؤثرند هدف اصلی در این مقاله این است که آیا متغیرهای دینداری و پیوند اجتماعی در سلامت اجتماعی افراد مؤثرند؟ این مقاله، یک مقاله مروری است و روش گردآوری دادهها به صورت کتابخانهای میباشد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که با استناد به نظریههای دینداری میتوان نتیجه گرفت که دینداری اثر مثبتی بر سلامت انسان و پیشرفت جامعه دارد. به این ترتیب که افراد دیندار که ارتباط گسترده و پیوند قوی تری با افراد جامعه خود دارند، احتمالا شبکههای حمایتی گستردهای دارند و حمایت اجتماعی زیاد نیز به نوبه خود باعث ارتقای سلامت افراد میشود. همچنین دینداران که بر اثر ایمان دینی شان جهان را معنادار و هدفمند میبینند از احساس پوچی کمتر رنج میبرند، غرایز و خواهشهای نفسانی خود را بهتر کنترل میکنند و کمتر به انجام رفتارهای پرخطر روی میآورند.