در این پژوهش، نیمه عمر واپاشی آلفای هسته های فوق سنگین با استفاده از نسخه های مختلف پتانسیل مجاورت مورد مطالعه قرار گرفته است. هسته های انتخاب شده در بازه ی عدد اتمی 118≥Z≥107 قرار دارند که برای بازتولید مقادیر نیمه عمر آنها از انرژی واپاشی آلفا تجربی در محاسبه ضریب نفوذ استفاده شده است. بررسی صورت گرفته نشان میدهد مقادیر نظری محاسبه شده توسط نسخه های 1981Prox. و 80Ngo ، در مقایسه با سایر نسخه های مجاورتی، به ترتیب دارای تطابق بهتری با مقادیر متناظر تجربی می باشند. همچنین در این پژوهش، از انرژی واپاشی WS4 در پیش بینی نیمه عمر هسته هایی استفاده شده است که تاکنون به صورت تجربی تولید نشده اند. نتایج حاصل از این پیش بینی ها در توافق مناسبی با نتایج حاصل از رابطه های نیمه تجربی VSS، Royer و UDL میباشند.