امید ناصر قدسی

در این پژوهش، واپاشی خوشه‌های سنگین در نواحی هسته‌های سنگین و فوق سنگین از طریق درنظرگیری اثرات اصل طرد پائولی بر روی پتانسیل برهم‌کنشی حاصل از مدل وابسته به چگالی دابل فولدینگ بررسی شده است. این بررسی با در نظر گرفتن نیروی دافعه بین برهم-کنش‌های نوکلئون-نوکلئون که به صورت افزایش انرژی جنبشی در سیستم دو هسته‌ای آشکار می‌شود، انجام شده است. بر این اساس، اصل طرد پائولی به صورت تغییر در انرژی جنبشی نوکلئون‌ها در سیستم کل در حال هم‌پوشانی به صورت یک عبارت اصلاحی با استفاده از روش توماس-فرمی بسط داده شده به پتانسیل‌ برهم‌کنشی حاصل از مدل دابل فولدینگ اعمال شده است. متعاقبا، اثرات اصل طرد پائولی بر انرژی داخلی سیستم دو هسته‌ای و انحراف از معیار نیمه عمرهای محاسبه شده از داده‌های تجربی متناظر مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج حاصل نشان می‌دهند که در نظر گرفتن اصلاحات مذکور در محاسبه پتانسیل دابل فولدینگ منجر به انحراف از معیار کمتری برای نیمه عمرهای محاسبه شده از داده‌های تجربی متناظر می‌شود که با داده‌های تجربی نسبت به سایر فرمول‌های نیمه تجربی در توافق بهتری می‌باشد. همچنین در فاز دوم محاسبات، احتمال گسیل خوشه‌های سنگین از هسته‌های فوق سنگین با استفاده از مدل دابل فولدینگ اصلاح شده با سهم انرژی جنبشی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور، نیمه عمر محتمل‌ترین خوشه‌های گسیل شده از هسته‌های فوق سنگین با استفاده از رویکرد مذکور بررسی شده است. نتایج حاصل نشان می‌دهند که نیمه عمرهای واپاشی خوشه‌ای در پتانسیل‌های برهم‌کنشی اصلاح‌شده در سازگاری بیشتری با پیش‌بینی‌های حاصل از سایر مدل‌های نظری می‌باشند. علاوه بر این، در این پژوهش رقابت بین واپاشی آلفا و خوشه‌های‌ سنگین در نواحی هسته‌های فوق‌ سنگین مورد مطالعه قرار گرفته شده است. نتایج حاصل نشان می‌دهند که واپاشی خوشه‌ای را می‌توان به عنوان مد غالب واپاشی برای برخی از هسته‌های فوق سنگین انتظار داشت.