صنعت گردشگری به عنوان زمینهی مؤثری در توسعۀ اقتصادی، اجتماعی مناطق شهری مطرح است شهرها از ابتدا تا کنون از جذابترین فضاها برای گردشگران بودهاند و به عنوان نماد اصلی درجهای از تکامل اجتماعی انسانها دربردارنده مراکز مهم اقتصادی، علمی و... بوده و افزون بر این، از جاذبههای طبیعی و میراث تاریخی فرهنگی بهرهمند بودهاند. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش توسعه گردشگری بر بازآفرینی اجتماعی-فرهنگی در بافت تاریخی شیراز است. جامعه آماری پژوهش حاضر را 65 نفر از کارشناسان و متخصصان شهرسازی و گردشگری شیراز که از طریق نمونهگیری در دسترس و بصورت هدفمند انتخاب شده تشکیل داده است همچنین دادههای پژوهش از طریق پرسشنامه محقق ساخته که از طریق روش خبرگان مود تایید اولیه قرار گرفت همچنین میزان پایایی و روایی ابزار آزمون با استفاده از روش ضریب بارهای عاملی، آلفا کرونباخ، پایایی ترکیبی و روایی همگرا محاسبه شده است. دادههای به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS برای آمار توصیفی و SMART- PLS برای آمار استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. همچنین یافتههای پژوهش نشان داده که از دیدگاه کارشناسان گردشگری و شهرسازی متغیر توسعه گردشگری با توجه به مقدار ضریب معناداری) 2.592 ( و ضریب مسیر) 0.937 ( تاثیر مثبت و معناداری بر بازآفرینی اجتماعی و فرهنگی دارد.
