در طی سالهای اخیر تقاضای جهانی برای ژلاتین به طور روزافزون در حال افزایش است. ژلاتین بعنوان ماده ای افزودنی منجر به افزایش ظرفیت نگه داشتن آب، ویژگی ارتجاعی، قوام و پایداری مواد در صنعت غذایی میگردد. میتوان گفت ژلاتین از کلاژن پوست و استخوان جانوران بدست میآید. تحقیقات علمی در مورد منابع جایگزین و عملکردهای نوین ژالتین در طی 10 تا 15 سال اخیر به طور قابل توجهی گسترش یافته است. بخشی از آن مرهون توجه زیاد به ارزشگذاری اقتصادی در محصولات صنعتی )گوشت و صنعت ماهی( و مدیریت زیستمحیطی زبالههای شیالت بودهاست. اخیراً ضایعات شیالت نظیر پوست، پولک و دم ماهیان جایگزین مناسبی برای استخراج ژلاتین به شمار میروند. هدف اصلی از این تحقیق، بازیافت پوست ماهی هوور برای استخراج ژلاتین میباشد .ژالتین استخراج شده توسط روشهای طیف بینیIR-FT ، آنالیز توزین حرارتی و SEM-FE شناسایی شد. از ضایعات شیالت سواحل شمال و جنوب کشور میتوان برای استخراج ژلاتین به عنوان منبع جایگزین مناسب در پزشکی، مهندسی بافت و صنایع غذایی میتوان بهرهمند شد. بهره مندی از این صنعت نادیده گرفته شده در جهت خودکفایی کشور در زمینه های پزشکی و داروسازی، اقتصادی و جلوگیری از آلودگیهای زیست محیطی که در اثر فرآوری آبزیان ایجاد میشود، اهمیت به سزایی دارد. از طرفی استفاده از ضایعات آبزیان، منبع امنتری بوده و مسائل و مشکلات ژلاتین استخراج شده از حیوانات را ندارد.
