شبیه سازی یا استنساخ که به آن کلونینگ (Cloning) گفته می شود، از کلمه یونانی کلون (Clon) به معنی قلمه زدن، جوانه زدن و تکثیر کردن گرفته شده است و کلونینگ هم عبارت است از بریدن و تکثر کردن. شباهت شبیه سازی با قلمه زدن در این است که در هر دو روش، عمل تولید مثل، بدون انجام لقاح انجام می گیرد. در قلمه زدن، شاخه یا ریشه ای را از درخت جدا کرده و در جای دیگر می کارند و بعد از مدتی این شاخه یا ریشه، ریشه دوانده و مواد غذایی خود را از خاک می گیرد و رشد می کند. در عمل شبیه سازی هم، بدون عمل لقاح تولید مثل می گردد که توضیح این مطلب خواهد آمد. زمانی که خبر شبیه سازی انسان اعلام شد، بیشترین مخالفتها از طرف گروهی از علمای مسیحی ابراز شد. آنان شبیه سازی انسان را دخالت در کار خدا دانستند. حال آیا واقعا شبیه سازی انسان دخالت در کار خدا محسوب می شود؟ با کمی دقت می توان گفت شبیه سازی هیچ مشکلی ایجاد نمی کند و دخالت در خالقیت خدا نیست؛ چرا که اولاً: با دلایل عقلی و نقلی ثابت شده است که خالق زمین و آسمان و همه موجودات، خدای متعال است؛ چنان که قرآن کریم می فرماید: «هُوَ الَّذِی خَلَقَ لَکُمْ ما فِی الأَْرْضِ جَمِیعاً»: او کسی است که آنچه در زمین است، برای شما خلق کرد؛ «وَ خَلَقَ کُلَّ شَیْءٍ»(25) یعنی: همه چیز را خداوند آفریده است. یا در جای دیگر می فرماید: «الَّذِی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الأَْرْضَ وَ ما بَیْنَهُما فِی سِتَّهِ أَیّامٍ»: او کسی است که آسمانها و زمین و آنچه را که در آنهاست، در شش روز آفریده است. ثانیا؛ شبیه سازی، اصلاً آفرینش نیست بلکه این عمل شبیه لقاح مصنوعی است. بنابراین، متخصص ژنتیک، فقط عاملی است برای این نوع خلقت؛ نظیر شخصی که دانه ای را می کارد و آن دانه رشد می کند و به گیاه تبدیل می گردد. کشاورز، مقدمات تولید را ایجاد می کند؛ نه این که خالق و آفریننده گیاه باشد؛ چنان که قرآن کریم می فرماید: «أَ فَرَأَیْتُمْ ما تَحْرُثُونَ أَ أَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزّارِعُونَ»: آیا ندیدید آنچه را که در زمین کاشته بودید؟! آیا شما آن دانه را از زمین رویاندید یا ما رویاندیم؟!
