دوران صفوی همواره حسی از شکوه و عظمت را در ذهن ایران شناسان ایجاد می کند. ایران در این دوره در تمام زمینه های سیاسی، مذهبی، اجتماعی، اقتصادی و هنری دستخوش تحولاتی به هم پیوسته گردید. با در نظر گرفتن تحولات عصر صفوی و ایجاد چهره ای مقتدر از دولت حاکم و سبک خاص مدیریت دولت در رقابت با دولت های قدرتمند همجوار و اروپا و نیز تاثیرپذیری های آگاهانه و یا ناآگاهانه از دولت های خارجی، طبیعی است که در حوزه های مختلف از جمله پوشاک آن دوره نیز شاهد دگرگونی هایی باشیم و نمود ویژه آن را می توان در پوشاک دولت مردان صفوی جستجو کرد که در این میان نقل قول های سفرنامه نویسان روزنه مناسبی است که می تواند نشانه های جالبی از تحولات این حوزه را برای ما بازگو کند. هدف این پژوهش – که به روش توصیفی انجام گردید - بررسی پوشاک دولت مردان صفوی از حیث فرم و کاربرد انواع لباس های آن دوره بر اساس گفته ها و نوشته های سفرنامه نویسان در باره آن زمان می باشد. پژوهش حاضر نشان می دهد که در دوره ی صفویه سرپوش از اهمیت خاصی برخوردار بوده و با نشان دادن عقاید مذهبی چندین برابر شده است. نخستین نماد فرهنگی دوره ی صفویه که بیانگر اعتقادات مذهبی آنان بوده، عمامه ی دوازده ترک سرخ رنگی است که مریدان بر سر می گذاشته اند و به طور علنی تشیع دوازده امامی با همه سلیقه های تحت تاثیر آن بر پوشاک را اعلام کرده اند. نیز استفاده از پارچه های فاخر و فنون تزئینی چون زری بافی، نقره دوزی و گلدوزی در این دوره به اوج شکوفایی رسید.
