خواص درهمتتیدگی حالت پایه را برای دو مدل غیر برهمکنشی فرمیونی که دارای گذار فاز رسانا-نارسانا هستند، بررسی می کنیم. ما دریافتیم که آنتروپی درهمتنیدگی در حالت رسانا یا به صورت لگاریتمی با به صورت توانی رشد میکند (پس در نتیجه قانون یک بعدی مساحت را برای آنتروپی درهمتنیدگی نقض می کند)، درحالیکه چنین نقضی در حالت نارسانا دیده نمیشود. همچنین ما دریافتیم که خواص حالت تک ذره ای در سطح فرمیونی را می توان با برسی مد متناظر با کمترین انرژی هامیلتونی درهمتنیدگی بدست آورد. این تناظر بخصوص در نقطه ی گذار فاز بیشتر است. نتایج نشان می دهد که درهمتنیدگی یک ابزار قوی برای تشخیص گذاز فاز رسانا-نارسانا می باشد.