هدف از داوری رفع اختلاف است و همین امر داوری را به نهاد قضاوت نزدیک می کندو این تصور را ایجاد می کندکه داورنیز بایددارای همان شرایطی باشدکه برای قاضی ضروری است.استقلال و بیطرفی از جمله خصایصی است که برای قاضی ضروری است اما از سوی دیگر نهاد داوری «انتخابی» است به این معنا که داور یا داوران ، منصوب طرفین اختلاف هستند.این ویژگی حتی اگر با خصیصه قضاوتی بودن «داوری» منافاتی نداشته باشدولزوم دارا بودن خصایص قاضی توسط داور را زیرسوال نبرد دست کم ضرورت خصیصه استقلال وبی طرفی را در داور دچار تردید می کند.چون بطور معمول اطراف اختلاف اشخاصی را برای داوری انتخاب می کنند که به نوعی با ایشان ارتباط دارند. این موضوع در داوری های سه نفره بیشتر نمود دارد زیرا در این نوع داوری اساساً اطراف اختلاف از آزادی واختیار کامل در انتخاب داور اختصاصی خود برخوردار هستندوعلی القاعده درجستجوی داوری هستند که بیشترین قرابت، ارتباط و وابستگی را با ایشان داشته باشد..این مقاله با مداقه در آرای قضایی، ضمن تفکیک مفاهیم استقلال و بی طرفی نشان میدهد رویکرد غالب در داوریهای بین المللی ضروی بودن استقلال وبی طرفی داور وآمره بودن آن است و در این خصوص تفاوتی بین داور واحد و داور منتخب طرفین (در دیوان داوری )نیست.
