قانون تجارت الکترونیک ایران شکل گیری هر نوع دلیل را در قالب داده پیام پذیرفته است. بدین بیان، سند، شهادت، اقرار و سوگند به صورت الکترونیک نیز قابل تحقق هستند. با وجود این، امکان تحقق دلایل به شکل الکترونیک، جدا از موضوع ارائه آنها به دادگاه است. سند الکترونیک را می توان با استفاده از سخت افزارهای نگهدارنده اطلاعات به دادگاه ارائه کرد. شهادت حتماً باید با حضور فیزیکی گواه در دادگاه و ادای گواهی او باشد؛ لذا شهادت ضبط شده در چنین ابزاری تنها ارزشی همچون اماره می تواند داشته باشد. اقرار نیز چنانچه با استفاده از وسایل الکترونیک و به صورت «بر خط[1]» به دادگاه ارائه گردد، به نظر می رسد بتوان آن را اقرار در دادگاه به شمار آورد.
