پیاده‌روی اربعین در سال‌های اخیر تبدیل به یکی از بزرگترین مناسک شیعی شده است و ابعاد بسیار زیادی در شکل‌دهی به آن نقش ایفا می‌کنند. این پدیده در عین ایفای نقش هویتی برای شیعیان و کارکردهای قوام‌بخش خود به هویت شیعی از وقوع چالش‌ها و آسیب‌ها در امان نیست. توجه به آسیب‌ها به هیچ عنوان به معنای نفی جنبه ایجابی این پدیده و یا حتی ایجاد تلقی غلبه جنبه‌های سلبی بر ایجابی نیست. گزارش «آسیب‌شناسی و ارائه راهکارهای پیش روی ایرانیان در زیارت اربعین» تلاشی است برای شناخت مسائل و آسیب‌هایی که به‌طور خاص به‌واسطه حضور ایرانیان در این مراسم ایجاد شده است و در تلاش است تا برای حل این مسائل راهکارهایی ارائه کند. روش اجرای این پژوهش شامل مطالعه اسنادی آثار مرتبط با پیاده‌روی اربعین (مشتمل بر پژوهش‌ها، سفرنامه‌ها و گزارش‌ها)، مشاهده مشارکتی پژوهشگر و مصاحبه در دو سطح خبرگانی و عمومی است. در سطح مصاحبه‌های عمومی علاوه بر علاقه‌مندان و مشارکت‌کنندگان در مراسم اربعین به گروهی از ایرانیان که مخالف برگزاری پیاده‌روی اربعین به شکل فعلی هستند نیز توجه شده است. یافته‌های این پژوهش شامل 38 مورد مساله ناظر به پیاده‌روی اربعین است که از لحاظ موضوعی در هفت دسته کلی جای می‌گیرند. آنچه در نتایج و ارائه راهکارهای این پژوهش قابل مشاهده است تمرکز بر دو حوزه اصلی است. اول جایگاه و نقش دولت و لزوم بازگشت و تمرکز دولت در حیطه تنظیم‌گری و تقویت زیرساخت‌ها. و دوم خدشه‌دار شدن تصویر اربعین و لزوم ارائه تصویر مطلوب از اربعین و اجتناب از سویه‌های کارناوالی در ارائه تصویر اربعین به منظور حل مسائل فرهنگی مرتبط با پیاده‌روی اربعین.
