وحیانی بودن قرآن و اصالت آن مورد پذیرش فرقه های گوناگون اسلامی است. مستشرقان از دیرباز با نگرشی منفی و تردید آمیز به این باور بنیادین اسلامی نگریسته اند. به باور ایشان آیات قرآن متنی غیر وحیانی است که سرچشمه آن را باید در کتب ادیان پیشین، فرهنگ، آداب و رسوم عرب جاهلی جستجو نمود. «ویلیام فدرر» نویسنده و مورخ افراطی نو ظهور آمریکایی نیز بسان بسیاری از مستشرقان پیش از خود، اصالت و وحیانیت قرآن را نپذیرفته است. نوشتار پیش رو با روش توصیفی- تحلیلی با تمرکز بر آثار و دیدگاههای قرآن پژوه معاصر مرحوم استاد معرفت(ره) برخی از ابعاد مهم مدعیات فدرر را به بحث نهاده است. نتیجه پژوهش حاضر بیانگر نادرستی بسیاری از ادعاهای فدرر است. وحی تنها خاستگاه و منبع صدور قرآن است و انتساب هرگونه منبع خارجی و داخلی برای قرآن ادعایی بدون دلیل و مردد است.. نتیجه این پژوهش در حوزه مطالعات قرآن پژوهی معاصر ، استشراق و نیز مباحث کلامی و تفسیری کاربرد آشکار دارد. همچنان که در زمینه معرفی اندیشه های قرآنی استاد معرفت (ره) کارآیی دارد
