از جمله افرادی که در حکومت اسلامی نقش دارند عالمان دین هستند.عالمان دین در طول تاریخ از جایگاه اجتماعی والا و ارزشمندی برخوردار بوده و در چشم و دل مردم قداست و اعتبار فراوان داشته اند. این اعتبار معنوی و نفوذ اجتماعی، مخصوص روحانیون شیعه و عالمان مسلمان نبوده و نیست. در دیگر ادیان و مذاهب هم دین شناسان، علی رغم همه تبلیغات مخالفان و رفتارهای نادرست برخی از آنان، از پایگاه معتبر مردمی و جایگاهی تأثیرگذار در صحنه فرهنگ عمومی برخوردارند. درباره ی این مسئله، بحث هایی هر چند نزدیک به این موضوع شده است اما بیشتر آنها اشاره ای مستقیم به این موضوع به عنوان بحث مهم و مستقلی نداشته اند. پایان نامه ای که اکنون شما خواننده ی عزیز می خوانید به روش توصیفی – تحلیلی جمع آوری شده است که شامل مطالبی، از جمله نهاد حاکمیت در نهج البلاغه، جایگاه علما و ویژگی های علما مطلوب در قرآن، روایات و نهج البلاغه و وظایف علما در مقابل حکومت در نهج البلاغه می باشد و به این نتیجه رسیده ایم که علما دین قدرت بزرگی هستند که با از دست دادن آنها پایه های اسلام فرو می ریزد و قدرت جبار دشمن بی معارض می شود. و اگر علما نباشند، اسلام را هیچ کسی نمی تواند نگه دارد و شکست خوردن علما شکست اسلام است. پس در جواب، به سخنان کسانی که می گویند سیاست از دیانت جداست و با به هم آمیختگی دین با حکومت مخالفت دارند باید گفت، نباید اسلام از علما جداشود و تکلیف حکومت و ملت است که تبعیت از علما کنند ودر برابر حرفها و تبلیغاتی که بر ضد علما می شود، گوش های خود را بگیرند و نشنوند چون علما جزئی از جامعه و مردم هستند و حکومت، در بسیاری از تصمیمات مهم برای جامعه حتماً باید نظرعالمان دین را جویا شود.
