حدیث، یکی از منابع اصلی تعالیم اسلام محسوب می گردد. مفسران نیز بسان فقیهان و متکلمان می کوشند تا با استمداد از این منبع ارزنده، فهمی اصیل از آیات قرآن فراهم نمایند. هرچند اغلب آنان در استفاده از حدیث هم داستانند، اما در برخی از جزئیات مانند مراجعه به منابع حدیثی فرقه های دیگر با هم اختلاف دارند. نوشتار پیش رو که با روش توصیفی- تحلیلی سامان یافته، می کوشد تا کیفیت تعامل تفسیر تسنیم با روایات اهل سنت را به بحث نشیند. نتیجه پژوهش نشان می دهد که استاد جوادی آملی بهره گیری از روایات نقل شده در منابع روایی اهل سنت را جایز دانسته و برای این امر جایگاه ویژه ای قائل است. یک سوی تعامل او با احادیث اهل سنت، نقد و ارزیابی آن ها با معیارهای معتبری مانند هماهنگی با قرآن، روایات صحیح و عقل است و سوی دیگر این تعامل، به کارگیری مفاد روایات آنان در تفسیر آیات و تحکیم مفاد روایات شیعی است. تعامل با روایت اهل سنت با این وسعت در تفاسیر قبلی و حتی المیزان دیده نمی شود. بررسی این موضوع در تفسیر تسنیم، به عنوان تفسیر مطرح و معاصر شیعی می تواند راه کارهای جدیدی را پیش روی محققان علوم قرآنی و حدیثی قرار دهد. همچنین نتیجه این پژوهش در حوزه مطالعات تفسیری، فقه الحدیثی و نیز تقریب مذاهب قابل تأمل و استناد است.
