بصائرالدرجات نوشتۀ محمّد بن حسن صفار و الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد اثر شیخ مفید، از کتابهای مهم حدیثی و تاریخی دو اندیشمند متعلّق به مکتب حدیثی قم و بغداد است. در این دو کتاب، معجزاتی به ائمۀ معصومین : نسبت داده شده است که میتوان آن ها را در دو بخش کلی تقسیمبندی نمود: علم امام، و دخل و تصرّفات امام به اذن خداوند در عالم خلقت (ولایت تکوینی). در این مقاله تلاش شده است: به بررسی ابعاد مختلف حوزۀ اعجاز ائمۀ معصومین ع که در دو کتاب بصائرالدرجات و الارشاد مندرجاند، با رویکرد توصیفی- تحلیلی پرداخته شود. بررسیها نشان میدهد: شیخ مفید نسبت به حسن صفار، پیرامون نقل معجزات ائمه ع دقّت بیشتری نشان داده است؛ و این مطلب حاکی از روش عقلگرایانۀ شیخ در برخورد با انبوه احادیث و روایات وارده در حوزۀ کرامات ائمه ع است.
