معناشناسیِ شناختی، معنا را با تکیه بر پردازش اطلاعات ذهنِ انسان، بررسی و مفاهیم زبانی را مقوله‌بندی می‌کند. در این روش، واژگان و به ویژه حروف، دارای معنای اصلی و سرنمونی هستند. این معنا با معانی فرعی مرتبط می‌گردد و شبکه‌ی شعاعی ایجاد می‌کند. لذا حروف در متون به ویژه در قرآن با توجه به موقعیت، معنا پیدا می کند. معنای سرنمونی حرف"باء" در قرآن کریم، الصاق است و سایر معانی سببیت، استعانت، تاکید، مقابله، تعدیه و قسم از آن منشعب می‌گردد. پژوهش حاضر به روش توصیفی-تحلیلی، کاربردها و معانی حرف "باء" در سوره مائده را در ترجمه‌های فارسی آقایان : مکارم شیرازی، فولادوند و الهی قمشه ای ارزیابی می‌کند. طبق یافته های پژوهش، همان معنای اصلی حرف "باء" یعنی الصاق و برتری در ترجمه ها منتقل شده است.
