اولویت اصلی سیاست خارجی کشورها در مناطق پیرامون ی وجغرافیای سیاسی وفرهنگی همسان شکل میگیرد. ایران و روسیه نیز در مناطق پیرامونی خود با زیرسیستم های مختلف و متنوعی مانند آسیای مرکزی و قفقاز مواجه هستند. روسیه در راستای دستیابی به اهداف استراتژیک خود در نظام بین الملل و با توجه به رویکرد اوراسیاگرایی حاکم برسیاست خارجی این کشور، منطقه آسیای مرکزی را به عنوان حیات خلوت خویش می داند. با این حال شکل گیری دولت های جدید در آسیای مرکزی، فرصت های جدید و در عین حال منحصر به فردی را در عرصه های اقتصادی ، سیاسی و فـرهنگی بـرای جمهوری اسلامی ایران در منطقه ایجاد کرده و بر مبنای تحولات در منطقه، وضعیت جدید و قابل اعتنایی برای ایران به وجود آورده است. هدف از این مقاله با استفاده ازچارچوب نظری سیاست تطبیقی و روش تحقیق مقایسه ای، بررسی دلایل توجه ایران و روسیه به آسیای مرکزی و علی الخصوص ظرفیت های زبانی ایران و روسیه در آسیای مرکزی است. بنابراین در این مقاله در پی پاسخ به این سؤال می باشیم که ظرفیت های زبانی ایران و روسیه در آسیای مرکزی چه تفاوتی دارد؟
