مسلما نقش بی بدلیل مشرق زمین و شاعرانش در ادبیات روسی غیر قابل انکار است. تاثیر شرق، و نگاه به آن بعنوان سرزمینی اعجاب انگیز نه تنها بر شاعران روسی بلکه بر نویسندگان آثار منثور آن نیز تاثیر بسزائی داشته است. در این رابطه مشخصا می توان از لف تالستوی نامه برد که در دروس ادبیات خود نمونه آثار فردوسی، رومی، سعدی، حافظ و جامی و نمایندگان دیگر اشعار فارسی را می خوانده و الهام می گرفته . لف تالستوی در قفقاز شاگرد فیلسوفی چون میرزا کاظم بیگ بوده و آثار مهمی از « ادبیات فارسی »، « حماسه ایرانی » و « اسطوره شناسی فارسی فردوسی » را از ایشان فرا گرفت. با خواندن ترجمه های کاظم بیگ و استپان نازاریانتس و لامبروس از سعدی، شیفته ی این شاعر شده و به همین ترتیب « شاهنامه » فردوسی را نیز شناخت.
