در این پژوهش به دنبال پاسخ این پرسش هستیم که سازوکار و تأثیر تربیتی یک اثر هنری بر روی انسان چگونه است؟ ادبیات یکی از اشکال عمدۀ هنر است. ادبیات، پیوسته سعی در تاثیر گذاری آشکارا و نهانی بر روی شخصیت انسان داشته و می کوشد تا تمامی خصوصیات روحی ایده آل هنرمند را در مخاطب القا کند. این موضوع هیچ وجه اشتراکی با فن تعلیم و آموزش اخلاق ندارد. بنابراین، تصور یک قهرمان «ایده آل» که گویا می بایست نمونه ای بارز و نسخه ای عینی برای رفتارهای خواننده باشد، نادرست است. تأثیر هنر بر شخصیت انسان، از طریق یک ایده آل زیبایی شناسی است که هم در شکل مثبت، هم منفی و هم در منظومۀ قهرمانانه و نیز هجونامه پدیدار می شود.
