یکی از ملزومات حیاتی و مهم امر قانون‌گذاری در پارلمان ها شفافیت‌آرای نمایندگان می‌باشد که سبب آشکار شدن آرا و نظرات نمایندگان پیرامون مسائل مطرح شده در پارلمان خواهد‌شد. امروزه مردم نیز بر اساس اصل آگاهی از تصمیمات‌عمومی و همچنین تعیین سرنوشت‌خویش انتظار دارند تا عملکرد نمایندگان خود را واضح و آشکار زیرنظر داشته و هیچ ابهامی نسبت به مصوبات قانونی و الزام آور آنها باقی نماند. اما لازم است که اجرای این طرح در هر نظام حقوقی منطبق بر شرایط سیاسی و فرهنگی آنجا بوده و همچنین تضمین‌های حقوقی لازم جهت حفظ استقلال‌سیاسی نمایندگان اندیشیده شود. بدین ترتیب در غیر این صورت بیم آن می‌رود که شفافیت‌آرای نمایندگان چالش های بسیاری برای پارلمان، امر قانون‌گذاری و اجرای وظایف نمایندگی به همراه داشته باشد. در این پژوهش ضمن بیان مبانی شفافیت‌آرا و تاثیر آن در روند قانون‌گذاری، این اصل در نظام های حقوقی ایران، انگلستان و ایالات‌متحده آمریکا بررسی تطبیقی شده است.
