تأکید بر انگارۀ مقاصد شریعت در دوران مدرن و ظرفیت های آن در خطر کردن به نظریۀ مدرن حقوق اسلامی و خاصه حقوق بشر، از رهگذر تبیین چیستی منزلت و کرامت انسانی و هم چنین نسبت آن با حقوق بشر و سپس تبیین رویکرد مقاصدی به کرامت انسانی و حقوق بشر در چشم اندازی مبتنی بر دیدگاه های کانت امکان پذیر می گردد. ادعای بنیادی آن است که امکان تحقق حاکمیتِ مبتنی بر غایت انگاری موجودات عاقل (حاکمیت اخلاقی) در چارچوب شریعت و حقوق اسلامی وجود دارد، اگر از انگارۀ «منزلت انسانی» کانت خوانشی الهیاتی ارائه شود و اگر حاکمیت الهی در پرتو اصول و مقاصد شریعت، به مثابۀ احترام به حیثیت انسانی پنداشته شود. بدین ترتیب، نوشتار حاضر در پی احتجاجی فشرده در راستای تبیین اصل حیثیت و منزلت انسانی و به تبع آن احترام به حقوق بشر به مثابۀ یکی از اصول یا مقاصد اساسی و یا حتی به عنوان بنیادِ اسلام مقاصدی است؛ چنین نظرگاهی حاکمیت و امر سیاسی در اسلام را تابع امر اخلاقی قرار داده و از حاکمیت الهی خوانشی هم سو با حاکمیت افرادِ عاقلِ غایت در خویشتن ارائه می کند. این بدان معناست که نظریۀ حقوق بشر در دوران مدرن می تواند در یک چشم انداز سازگار با حقوق اسلامی قرار گیرد.
