محاسبه دز ارگانهای بدن در آزمون پزشکی هسته ای قلب به منظور شناساسی ارگانهای بحرانی، تخمین ریسک پرتوی حاصل از تزریق رادیودارو و بهینه سازی دز بسیار ضروریست. دراین مطالعه توزیع زیستی 99Tc-MIBI بعنوان رایجترین رادیودارو در مطالعه قلبی، در ارگانهای انسان براساس نمونه های حیوانی مورد بررسی قرار گرفت. ما در این مطالعه دز جذب شده را در ارگانهای بدن انسان ، جهت محاسبه آثار بیولوژیک و ریسک پرتوی و در نتیجه تزریق یک رادیودارو را در مطالعات پزشکی هسته ای ارائه میدهیم.تکنسیوم 99 از استحاله Mo99 در ستونی از اکسید آلومینیوم در ژنراتور تولید شده در سازمان انرژی اتمی ایران به دست می آید.تکنسیوم دوشیده شده از ژنراتور با استفاده از نرمال سالین استری 9.0 وزن به حجم،در دمای اتاق رقیق میشود.محلول دوشیده شده بورت محلول سدیم پرتکنتات برای انجام مراحل بعدی مورد استفاده قرار میگیرد. برای تعیین توزیع 99mTc-MIBI در بدن موش، 100 میکرولیتر محلول تهیه شده با اکتیویته 7 تا 4.7 مگابکرل از طریق ورید دمی تزریق می شود. همه موشها پیش از تزریق با استفاده ازاتیل اتر بیهوش می شوند. در هر مرحله 5 موش با استفاده از محفظه گاز CO2 در مراحل زمانی 15 ، 30 و 45 دقیقه پس از تزریق ماده رادیواکتیو ، کشته می شوند. ارگانهای بحرانی موش، شامل خون، قلب، کبد، کلیه راست، کلیه چپ،عضله، یک نمونه استخوان ترابکولار، روده، معده، دم، طحال و آدرنال جدا می شود. ارگانها با نرمال سا لین شسته شده و خشک می شود. نمونه ها وزن شده و با استفاده از دتکتورHPGe ، 3 بار ) 3 نمونه از هر ارگان ( شمارش می شود. به منظور کاهش عدم قطیعت آماری هر بار 10000 شمارش که مقدارانحراف معیار آن به کمتر از 1 % میرسد، انجام می گ یرد.
