برقراری نظم در جوامع، مستلزم وضع قوانین مناسب است. به روز رسانی قوانین به مقتضای توسعه روز افزون فناوری اطلاعات، امری حیاتی جلوه می کند؛ از این رو ریاست قوه قضاییه حرکت به سوی دادرسی الکترونیک را مدنظر خود قرارداده و اقدام به وضع آیین نامه ارائه خدمات الکترونیک قضایی و متعاقب آن، آیین نامه اجرایی ایجاد دفاتر خدمات قضایی و کانون آن ها براساس اختیار منشعب از قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 نموده است. به موجب آیین نامه یادشده، دفاتر خدمات الکترونیک قضایی پا به عرصه وجود نهادند و طرح دعوی الزاماً از طریق دفاتر یاد شده تحقق می یابد. طرح دعوی توسط دفاتر خدمات الکترونیک قضایی، دارای مزایا و معایب بسیاری است؛ از سوی دیگر وضع آیین نامه ای الزامی توسط ریاست قوه قضاییه با اصل عدم صلاحیت در حقوق عمومی در تنافی است؛ ولیکن پرواضح است که لازمه استفاده از صلاحیت های مصرح قانونی در بسیاری از موارد وضع آیین نامه برای نیل به اهداف تدوین شده است اما این اختیار نباید عاملی بر محدود کردن حقوق مکتسبه ی مردم باشد؛ بنابراین تخییر باید جایگزین الزام اشخاص به طرح دعوی از طریق مراکز یاد شده گردد.
