میلاد غنی

در این پژوهش، جاذب جدیدی برپایه‌ی ترکیب تشکیل نانو ذرات مغناطیسی اصلاح شده با پیریدین تهیه شد. به منظور بررسی توانایی جاذب تهیه شده، برخی از سموم، ازتبوکونازول و پروپیکونازول به عنوان ترکیبات مدل، مورد استفاده قرار گرفتند. در این راستا، پارامتر‌های موثر بر فرآیند استخراج، مانند مقدار جاذب (w/w%)، نوع حلال واجذبی، حجم حلال واجذبی، pH محلول، زمان استخراج، زمان واجذبی و مقدار نمک افزوده شده به محلول آزمایشی، به روش طراحی آزمایش، بهینه گردید. در هر یک از موارد، مقدار بهینه شده برابر مقدار جاذب mg 5 ، زمان استخراج min 14، زمان واجذبی min 2، مقدار نمک 5% و 6 pH꞊می‌باشد. جداسازی و اندازه‌گیری گونه‌های استخراج شده، توسط دستگاه HPLC-UV صورت گرفت. تحت شرایط بهینه گستره خطی سموم استخراج شده در محدوده غلظتی µg L-1 200- 5/0 و همچنین ضرایب تعیین(R2) معادل 9976/0 و 9962/0 به ترتیب، برای تبوکونازول و پروپیکونازول تعیین شدند. حد تشخیص روش نیز برای تبوکونازول و پروپیکونازول، به ترتیب برابر با 14/0 و µg L-1 21/0 محاسبه گردیدند. مقادیر انحراف استاندارد نسبی (RSD%) به منظور تعیین دقت روش در بازه ی بین 3/1% تا 6/4% برآورد گردیدند. در نهایت، از روش پیشنهادی برای اندازه‌گیری سموم موردنظر در میوه‌ها، از جمله خیار، پرتقال ، گوجه و لیمو استفاده شد. نتایج نشان دادند که جاذب تهیه شده به عنوان یک جاذب مناسب، مقرون به صرفه و زیست سازگار با محیط زیست برای جداسازی و اندازه‌گیری برخی از پارابن‌ها، از جمله تبوکونازول و پروپیکونازول استفاده شود