مرحله آماده سازی نمونه، به علت عدم ایجاد گزینش پذیری مطلوب، همچنان عامل محدودکننده ی فرایند های تجزیه ای در نظر گرفته می شود. پلیمرهای قالب مولکولی Molecularly imprinted polymers (MIPs))) )، پلیمرهای سنتزی هستند که دارای انتخاب پذیری بالقوه و ویژه برای برخی از آنالیت های خاص یا گروهی از ترکیبات هستند که آن ها را به موادی ایده آل برای استفاده در فرایندهای استخراج یا جداسازی تبدیل می کند. در این راستا، در طول سال های گذشته مقالات زیادی در مورد استفاده از MIP ها در کاربردهای مختلف از جمله جاذب در استخراج فاز جامد، که با نام استخراج فاز جامد قالب مولکولی نامیده می شود، منتشر شده است. اگرچه اکثر این مقالات، توصیفی برای به کارگیری MIP های سنتز شده برای بهبود روش استخراج هستند، ولی در خلال این توصیفات، راهکارهایی برای بهبود برخی از معایب موجود در این روش ها ازجمله رهاسازی قالب از بستر، پیچیده بودن مراحل سنتز، زمان بر بودن مرحله ساخت جاذب و... ارائه شده است. بنابراین، در این مقاله سعی خواهد شد تا پس از ارائه خلاصه ای از روش سنتز این پلیمرها، پیشرفت های صورت گرفته برای بهبود عملکرد MIPها در روش استخراج فاز جامد و دیگر کاربردها را مورد بررسی قرار دهیم.
