میلاد غنی

از آنجایی که حضور آلاینده های مختلف در محیط زیست به عنوان یک خطر جدی برای سلامتی انسان به حساب می آید، لذا شناسایی و اندازه گیری این گونه ترکیبات در نمونه های زیست محیطی حائز اهمیت می باشد. به دلیل غلظت پایین این آلاینده ها در نمونه ها ی مختلف زیست محیطی از جمله نمونه های آبی ، آنالیز مستقیم آن ها امکان پذیر نمی باشد و بنابراین جداسازی و پیش تغلیظ آلاینده ها به منظور آماده سازی نمونه قبل از آنالیز نهایی مورد نیاز می باشد. امروزه تکنیک های ریز استخراج توجه بسیاری از محققان را به خود جلب نموده اند. از این دسته روش ها می توان به تکنیک ریز استخراج با حلال آلی (SME) و ریزاستخراج فاز جامد (SPME) اشاره کرد. در روش SME، همواره از یک حلال آلی که به صورت تثبیت شده بر روی یک پلیمر متخلخل قرار دارد و یا به صورت مستقیم، استفاده می گردد. اگرچه این روش مزایای زیادی دارد ولی معایبی از جمله ناپایداری قطره حلال، دشوار بودن روش انجام و امکان ایجاد همپوشانی پیک حلال با پیک آنالیت را به دنبال دارد. در روش SPME، از یک جاذب متخلخل و انتخاب پذیر به منظور استخراج آنالیت استفاده می گردد. این روش نیز دارای محدودیت هایی از جمله گرانقیمت بودن فیبرهای تجاری، زمان بر بودن انجام عمل استخراج و نیز شکننده بودن فیبرها می باشد. در فاز اول این پژوهش، به ساخت جاذب جدید به منظور توسعه روش ریز استخراج فازجامد پرداخته می شود. سپس از این جاذبها برای استخراج ترکیبات آلاینده محیط زیست از جمله BTEX در قالب تکنیک ریزاستخراج فاز جامد از فضای فوقانی نمونه (HS-SPME) استفاده می گردد. همچنین به منظور انجام مقایسه، از این جاذب برای ریزاستخراج فاز جامد به صورت مستقیم (DI-SPME) نیز استفاده می گردد. به منظور ساخت جاذب، ابتدا پوشش بسیار متخلخل از جنس نانوفوم مسی با کمک روش الکتروشیمیایی در مدت زمان کمتر از 5 ثانیه بر روی فیبر SPME نشانده شده و سپس با قرار دادن بستر فومی تهیه شده در محلول PtCl4 و PdCl2 ، جاذب جدید دوفلزی (Bimetallic) بر روی نانوساختار فوم مسی ایجاد می گردد. از آنجا که پلاتین خود به صورت جاذب انتخاب پذیر عمل می کند، از این رو می توان جاذب بسیار متخلخل و انتخاب پذیر ایجاد نمود. در فاز دوم این پژوهش سعی شده تا با بهره گیری از ترکیب کردن نانوذرات اکسید روی و ترکیبات پلیمری، بستر منولیتیک برای فیبر SPME ایجاد