محمد کریمیان

سکته مغزی ایسکمیک یک اختلال چند عاملی است که با مسدود شدن جریان خون مغزی رخ می دهد. استرس اکسیداتیو و افزایش تولید گونه های فعال اکسیژن، در آسیب ناشی از سکته مغزی ایسکمیک نقش دارند. گلوتاتیون -Sترانسفرازها )(GSTs آنزیم های دفاع آنتی اکسیدانی هستند که از سلول در برابر آسیب اکسیداتیو محافظت می کنند. تنوع ژنتیکی در ژن های کد کننده این آنزیم ها می تواند ریسک ابتلا به سکته را تغییر دهد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط واریانت های شایع GSTM1 ،GSTT1 و GSTP1با خطر ابتلا به سکته مغزی ایسکمیک می باشد. در این مطالعه ی مورد-شاهدی، 70فرد مبتلا شده به سکته مغزی ایسکمیک به عنوان گروه بیمار و 70فرد سالم به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند و سپس دو میلی لیتر خون از هر یک از آن ها گرفته شد. پس از استخراج ژنوم از نمونه های خون، پلی مورفیسم های نول GSTT1و GSTM1با روش Multiplex-PCRو پلی مورفیسم GSTP1-rs1695توسط تکنیک PCR-RFLPتعیین ژنوتایپ شدند. آنالیز داده ها نشان داد که ژنوتایپ نول GSTM1با ریسک ابتلا به سکته مغزی ایسکمیک ارتباط ندارد. اما ژنوتایپ نول GSTT1با افزایش ریسک ابتلا به سکته مغزی ایسکمیک ارتباط داشت ( .)OR= 3.79, 95%CI= 1.56-9.23, P= 0.003همچنین ژنوتایپ AGپلی مورفیسم GSTP1-rs1695با افزایش ریسک ابتلا به سکته ایسکمیک ارتباط داشت ( .)OR= 2.20, 95%CI= 1.00-4.83, P= 0.049درنتیجه، پلی مورفیسم نول GSTT1 و همچنین واریته GSTP1-rs1695می توانند به عنوان فاکتور خطر ژنتیکی برای سکته مغزی ایسکمیک مورد توجه قرار گیرند.