پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش جو روانی اجتماعی کلاس در سازگاری تحصیلی و کفایت اجتماعی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول صورت گرفته است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از منظر گردآوری اطلاعات با توجه به استخراج دیدگاه دانش آموزان، از نوع روش توصیفی و پیمایشی مقطعی است. جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول (پایه نهم) مدارس دولتی منطقه مرکزی شهرستان بابلسر در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود که تعداد آنها 220 نفر بوده است. جهت تعیین حجم نمونه از بین مدارس مذکور با استفاده از جدول کرجسی و مورگان (1978) تعداد 137 نفر انتخاب گردید. پس از آن با توجه به نبود طبقات و نیاز به جمع آوری داده ها از طریق چارچوب نمونه گیری از روش نمونه گیری تصادفی ساده برای توزیع پرسشنامه ها بین آزمودنی ها استفاده گردید. ابزار پژوهش پرسشنامه جو روانی اجتماعی کلاس درس فریزر، گیدینگز و مک روبی (۱۹۹۵)، پرسشنامه سازگاری تحصیلی بیکر و سریاک (1984) و پرسشنامه کفایت اجتماعی توسط فلنر و همکاران (۱۹۹۰) بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون رگرسیون و همبستگی پیرسون استفاده شده است. یافته ها نشان داد، جو روانی اجتماعی کلاس با سازگاری تحصیلی دانش آموزان رابطه ی معنی داری دارد (018P=/ ، 137n= ، 202 r=/) اما با کفایت اجتماعی رابطه ی معنی داری ندارد (185 P=/، 137n= ، 114/ r=). بنابراین با مناسب بودن و توجه به متغیر جو روانی اجتماعی کلاس می‌توان شاهد سازگاری تحصیلی در بین دانش آموزان مقطع متوسطه اول بود.
