پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه رضایت دانشجویان از کیفیت آموزش الکترونیک و تصویر برند دانشگاه مازندران در دوران پاندمی کووید 19 انجام گرفت و از نوع پژوهش‌های پیمایشی- همبستگی میباشد. جامعه تحقیق شامل کلیه دانشجویان دانشگاه مازندران در سال تحصیلی 01-1400 بود که از میان این افراد نمونهای شامل 375 نفر از بر اساس روش تصادفی ساده و با توجه به جدول مورگان انتخاب شدند. دادههای تحقیق از طریق پرسشنامه تصویر برند الریچ (2009) و پرسشنامه کیفیت آموزش الکترونیک و رضایت از کیفیت قاسمی و شهریاری فرد (1395) جمعآوری گردید. یافتههای پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون تحلیل رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد مدل رگرسیونی برای پیش بینی تصویر برند از روی رضایت از کیفیت آموزش الکترونیک معنادار است. بر اساس نتایج مشاهده شد که رضایت از کیفیت آموزش الکترونیک 8/30 درصد از واریانس تصویر برند را تبیین میکنند (01/0P<). همچنین نتایج نشان داد بین ابعاد رضایت از کیفیت آموزش الکترونیک (عوامل فناوری، ویژگیهای مدرس، ویژگیهای یادگیرنده، عوامل آموزشی، متغیرهای محیطی و زمینهای، زیرساختها و کیفیت سیستم) با تصویر برند رابطه مثبت معناداری وجود دارد (01/0P<). با توجه به نتایج مذکور باید اشاره کرد که امروزه و با توجه به اثرات آموزشهای مجازی، تصویر برند دانشگاهها و مراکز آموزشی به کیفیت خدمات ارائه شده در آموزش مجازی نیز بستگی دارد.
