هدف پژوهش حاضر آسیب شناسی برنامه هنر دوره ابتدایی بر مبنای مولفه های سازنده-گرایی بوده است. در این پژوهش از روش تحقیق آمیخته اکتشافی استفاده شده است. در بخش کیفی داده های تحقیق با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته با 8 نفر از معلمان و اساتید صاحب تجربه در حوزه هنر، جمع آوری گردید. بر مبنای یافته های حاصل از مرحله ی پژوهش کیفی، پرسشنامه اولیه طراحی شد. یافته های بخش کیفی نشان دهنده ی این موضوع بوده که برنامه ی درسی هنر بر مبنای مولفه های سازنده گرایی باید دارای چه مشخصه هایی باشد. جامعه ی آماری در بخش کمی شامل معلمان ابتدایی استان مازندران که در سال تحصیلی 1401_1400 مشغول به تدریس بودند می شود و به علت گستردگی جامعه آماری از روش نمونه گیری خوشه ای شهر های بابلسر، فریدونکنار، بابل، آمل، نوشهر، تنکابن، رامسر، ساری، بهشهر و گلوگاه به عنوان نمونه انتخاب شدند پرسشنامه های الکترونیکی بین 370 نفر از معلمان توزیع شد. همچنین یافته های بخش کمی نشان داد که میزان توجه به مولفه های برنامه درسی از دیدگاه سازنده گرایی کم و بسیار کم است. بر مبنای نتایج به نظر می رسد که برنامه درسی هنر با آسیب هایی در بخش اهداف، محتوا، روش های تدریس و ارزشیابی مواجه است و فاصله ی بسیاری مولفه های سازنده گرایی دارد.
