اهمیت واکاوی وضعیت خشونت سیاسی در جامعه به عنوان یک مؤ لفه در ارزیابی کیفیت حکمرانی مورد توجه اندیشمندان بوده است. به همین دلیل واکاوی دقیق متونی که در فرهنگ هر جامعه به عنوان مرجعه نظری محسوب میشوند، میتواند در تبیین دقیق راههایی که به تناسب ساختار هر جامعه منجر به کنترل خشونت سیاسی شوند، کمک شایانی کند. با توجه به این نکات، هدف اصلی پژوهش حاضر پاسخ این پرسش بود که: از منظر نهجرالبلاغه، امکان تبیین چه راههایی به منظور کنترل خشونت سیاسی در قالب مؤ لفه های ناظر بر مفهوم احساس محرومیت نسبی و ضابطه مند سازی اعمال خشونت سیاسی وجود دارد؟ یافته های ما که در قالب رو ش توصیفی – تحلیلی به دست آمدند، بیانگر این نکته هستند که: رفع احساس محرومیت نسبی به طور باورپذیر و عینی از طریق نگاه برابر به همه ی افراد جامعه، شفافیت در امور، رعایت انصاف، سعه صدر در برابر خواسته ها و مطالبا ت، توجه به نیازها و تقاوتهای مبرم، وجود امکان آزادی بیان و دوری از ویژه نگریهای مخرب و کنترل مستمر اعمال و رفتارهی نیروهای نظامی و انتظامی و پرهیز از هرگونه تعرض به اموال حیاتی مرد م از طریق ایجاد روابط در مسیر ایجاد نظم از سوی حکومت در جامعه، مهمترین راههای کنترل خشونت سیاسی از منظر نهج البلاغه هستند.
