در این پژوهش تاثیر غلظت اسیدهای ترکیب دو اسیدی اسید نیتریک و اسید سولفوریک و همچنین نحوه انجام اکسیداسیون (با استفاده از دستگاه التراسونیک و رفلاکس) بر روی عاملدارشدن نانولوله های کربنی چند دیواره بررسی می شود. مشخصه یابی نمونه ها به کمک آزمایش پراکندگی، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، طیف سنجی تبدیل فوریه فروسرخ (FTIR) و طیفسنجی رامان(Raman) انجام شد. بررسی ها نشان داد که در اثر اسیدشویی گروههای عاملی کربوکسیل و هیدروکسیل بر بدنه نانولوله ها شکل میگیرند. نانولوله های خام ساختاری در هم تنیده و معوج دارند که در اثر اسیدشویی از درهم تنیدگی و انحنای آنها کاسته میشود. هم چنین بنظر میرسد که اسیدشویی بویژه با اسیدهای غلیظ به کاهش طول و شکستگی نانولوله ها منجر میشود. با توجه به تصاویر SEM، آزمون پراکندگی و طیف سنجی رامان موفق ترین عاملدارسازی با صدمه کمتر به بدنه یکپارچه نانولوله ها با استفاده از ترکیب اسیدی با غلظت بالا و تحت عملیات رفلاکس بدست آمد.
