در چند دهه اخیر از روشهای مختلف الگوی پیشبینی موج استفاده شده است. روش های تجربی، مدلهای عددی و الگوریتم محاسبات نرم از این گونه روشها محسوب میشود. در این تحقیق، در2 بخش مختلف به پیشبینی ارتفاع امواج خلیج مکزیک پرداخته شده است. در بخش اول الگوریتم ALM و مدل GIDS و در بخش دوم روشهای تجربی SPM و CEM بررسی شده است. بدین منظور در ابتدا با استفاده از مدل ALM و GIDS به پیش پردازش دادههای جمع آوری شده و فاکتور تنش باد در مدل SPM پرداخته شد. پس از بررسی-ها مشخص گردید که فاکتور تنش باد بایستی با ضریب اصلاحی بدون بعد (p⁄(1/2 ρ〖u_10〗^2 )) تصحیح شود. در مرحله بعد مناسب ترین ورودی مدل GIDS انتخاب و جهت کاهش زمان این مدلسازی ترکیبات مختلفی از فاکتور تنش باد اصلاح شده (U_a) با طول موجگاه، در نظر گرفته شد که نتیجه بر آن شد که پارامتر U_a (gX)^(-0.02) مناسب ترین ورودی مدل GIDS در پیشبینی ارتفاع امواج است. در قسمت دوم مقاله هر یک از مدلهای SPM و CEM اجرا و با مدل GIDS بهینه شده مورد مقایسه قرار داده شد. نتایج نشان داد که مدل GIDS، در پیشبینی ارتفاع امواج خلیج مکزیک دقت بالاتری را دارد. سپس ضریب تصحیح سرعت باد با بکارگیری الگوریتم ژنتیک اصلاح گردید و با این عمل مدل SPM اصلاح و به عنوان مناسب ترین مدل پیشبینی ارائه گردید.