پیشینه و اهداف: پیچک ها، توده های آب نسبتاً بزرگ و چرخان در محیط دریاها هستند که مشابه گردبادها در جوّ هستند و غالباً با جریان های بزرگ دریایی همراه هستند. برای مثال در کنارههای جریان کوروشیو غالباً پیچکهای میانمقیاسی با شعاع از ده تا صدها کیلومتر وجود دارد. پیچکهای دریایی هنگامی امکان تشکیل شدن دارند که جریان ناپایدار شده و این ناپایداری رشد کرده و باعث پیچش جریان شود و در نهایت یک پیچک حاصل شود. مطابق با مطالعات قبلی، پیچکها به کندی حرکت میکنند و بنابراین در مقایسه با جریانهای غالب میتوانند به عنوان یک ساختار شبهاستاتیک در ستون آب لحاظ شوند. ازآنجا که حمل تودهآب های گرم یا سرد می تواند توسط پیچکها صورت بگیرد، درنتیجه خواصی نظیر توزیع دما و شوری حوضه دچار تغییرات قابلملاحظهای شده به نحوی که این تغییرات میتواند بر غلظت مواد مغذی، پخش و انتشار آلایندهها و تغییرات سرعت صوت در آب اثرگذار باشد؛ بنابراین مطالعه پیچکها اهمیت بسیار زیادی در ماهیگیری، محیط زیست، صنایع نظامی و دریانوردی دارند.
