مسلم منصور لکورج

دراین پروژه کوپلیمر پیوندی از پلی آنیلین به عنوان پلیمر رسانا و پکتین هیدرولیزشده به عنوان پلیمر زیستی و نانوکامپوزیت های برپایه کادمیوم سولفید، گرافن و گرافن اکسید به روش های اصلاح شیمیایی، تثبیت شیمیایی و پلیمریزاسیون شیمیایی سنتز شدند و توسط آنالیزهای مختلف FTIR، 1HNMR، Raman، UV/Vis، XRD، SEM، TEM، EDX-map، EDX، TGA، DSC و DMTA شناسایی شدند. نمونه ها از لحاظ فعالیت های جذب سطحی و تخریب فتوکاتالیستی، خواص الکتریکی، الکتروشیمیایی، نوری (فتولومینسانس و نورتابی شیمیایی)، زیستی (ضد سرطانی، ضد باکتریایی و ضد اکسیدانت)، حسگر زیستی، حسگر فتوالکتریکی، تورم و حلالیت تحقیق شدند. برای نمونه های کوپلیمر HPEc-g-PANi و نانوکامپوزیت های CdS@HPEc-g-PANi و mCdS@HPEc-g-PANi، بهبود قابل توجه ای در خواص جذب سطحی و تخریب فتوکاتالیستی در حضور نانوذرات برای نانوکامپوزیت ها در مقایسه با کوپلیمر و یک افزایش قابل ملاحظه ای برای نانوکامپوزیت اصلاح شده mCdS@HPEc-g-PANi به دلیل پخش همگن تر نانوذرات CdS حاصل شده است. نتایج آزمایش های جذب سطحی و تخریب فتوکاتالیستی کارایی حذف رنگ بالایی را تا 87% در حذف رنگ ردامین B برای نانوکامپوزیت ها به دلیل اثر فتوکاتالیستی نانوذرات CdS نشان داده است. بررسی های ایزوترم ها و سینتیک های جذب سطحی مطابقت عملکرد نمونه ها را با ایزوترم فرندلیچ و سینتیک شبه مرتبه دوم نشان داده است. در مقایسه با کوپلیمر، نانوکامپوزیت ها خواص الکتریکی و الکتروشیمیایی به مراتب بهتری را به دلیل افزایش انتقالات الکترونی ناشی از وجود نانوذرات نشان دادند. نمونه ها به ویژه نانوکامپوزیت ها عملکرد خوبی را در خواص زیستی نشان دادند و آزمایش های نوری شامل نورتابی شیمیایی و فتونی افزایش نشر نور را در نانوکامپوزیت ها نسبت به نانوذرات CdS خالص نشان دادند که می تواند مربوط به اثر هم افزایی بین CdS و PANi باشد. خاصیت تورم و رسانایی الکتریکی نمونه های کوپلیمر با درصد های وزنی مختلف بررسی شد و نشان داد که کوپلیمر HPEc-g-PANi با نسبت وزنی 2 به 1 پلی آنیلین به پکتین بیشترین تورم و رسانایی را نسبت به سایر کوپلیمرها داشته است. این کوپلیمر به عنوان نمونه بهینه انتخابی برای بررسی جذب سطحی یون های فلزی سنگین Pb+2، Ni+2، Cd+2 و Cu+2 بکار رفت و نتایج نشان داد که کوپلیمر نسبت به یون Pb+2 انتخاب پذیر بوده و یک