در این تحقیق ابتدا کوپلیمر آنیلین-کاربازول که از دسته ی پلیمرهای رسانا می باشد به روش پلیمریزاسیون اکسایشی سنتز شد. در پلیمریزاسیون اکسایشی از آمونیوم پراکسی دی سولفات (APS) و آهن (III) کلرید (FeCl3) بدون آب به عنوان آغازگر واکنش استفاده شد. کوپلیمر سنتز شده با استفاده از روش های طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FT-IR)، اشعه ماوراء بنفش-مرئی (UV-Vis)، رزونانس مغناطیسی هسته پروتون (1H-NMR)، طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس (EDX)، میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی (FESEM)، آنالیز وزن سنجی حرارتی (TGA)، کالریمتری روبشی تفاضلی (DSC) و پراش اشعه ایکس (XRD) شناسایی شده و ساختار آن مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. حلالیت نمونه بررسی شد و براساس آن حلالیت کوپلیمر نسبت به هر یک از هموپلیمرهای آنیلین و کربازول بهبود یافت. هدایت الکتریکی کوپلیمر و کامپوزیت آن با نانولوله های کربنی عاملدار با روش چهار نقطه ای اندازه گیری شد که هدایت الکتریکی آن ها نسبت به هموپلیمرهای مربوطه به مراتب بالاتر بوده است. فعالیت های زیست شناختی نمونه مانند ضداکسایشی و ضدباکتریایی به ترتیب با استفاده از 2،2- دی فنیل 1- پیکریل هیدرازیل (DPPH) و باکتری های مختلف گرم مثبت و گرم منفی مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر این اساس مشخص گردید این نمونه دارای فعالیت ضداکسایشی بوده و نیز می-توانند به عنوان عامل باکتری کش در مقابل باکتری های گرم مثبت و گرم منفی عمل کنند. در بررسی ها و مطالعات انجام شده، مشخص شد که کوپلیمر حاصل از کوپلیمریزاسیون آنیلین با کربازول به روش امولسیونی به دلیل دارا بودن حلالیت و هدایت الکتریکی بیشتر و خواص ریخت شناسی و زیست شناختی ویژه، نسبت به هموپلیمرهای آنیلین و کربازول بهتر وکارآمدتر می باشد. در ادامه، نانوکامپوزیت آنیلین-کاربازول با نانولوله های کربنی چند دیواره عاملدار اسیدی (MWCNTs-COOH) با نسبت های وزنی متفاوت و با روش کوپلیمریزاسیون درجا سنتز شد و مشخص گردید کامپوزیت نانولوله های کربنی با نسبت وزنی منومرها به نانوذره 1/0: 5/0 از راندمان بیشتری نیز برخوردار است. بررسی آزمون ها و آنالیز اطلاعات نشان داد که نانوکامپوزیت سنتز شده نسبت به هموپلیمرها و کوپلیمر آنیلین-کاربازول سنتز شده، دارای خواص فیزیکی، زیست شناختی و خصوصیات ریخت شناسی ویژه ای می-باشد. واژه های کلیدی: پلیمر رسانا، کوپلیمر آنی