یکی از مشکلات گسترده ناشی از فعالیتهای صنعتی آلودگی محیط زیست توسط فازات سنگین است، که یکی از مهم‌ترین آنها در محلولهای آبی ، کروم است. در واقع کروم (VI) سلامت عمومی و همچنیمن محیط زیست را به خطر می‌اندازد و خطرات جدی برای موجودات زنده ایجاد می‌کند. ترکیبات پلی‌آنیلین و همچنین پلی‌آمید برای جذب کروم (VI) از محیط‌های آبی همواره یکی از جذاب‌ترین موادر مورد مطالعه بوده است. بنابراین، توسعه یک روش جدید برای بهبود جذب کروم (VI) بسیار مهم است. پلی‌آنیلین را می‌توان با روشهای الکتروشیمیایی از طریق اکسایش مونومر با استفاده از الکترودهای خنثی مانند فولاد ضد زنگ، پلاتین ، طلا، انواع مختلف کربن و شیشه پوشیده شده با اکسیدهای فلزی سنتز نمود و همچنین می توان آن را به طور شیمیایی در محیط اسیدی با استفاده از یک عامل اکسید کننده مانند پتاسیم دی کرومات، آمونیوم پر سولفات، هیدروژن پروکسید، و سدیم نیترات سنتز کرد. البته روش معمول برای ساخت پلی آنیلین در مقادیر زیاد مبتنی بر روشهای شیمیایی است. پلیمرهای رسانا مانند پلی آنیلین رسانایی الکتریکی خوب و پایداری حرارنی قابل توجهی را از خود نشان می دهند حال آنکه خواص مکانیکی پلی آنیلین ضعیف می باشد که این امر منجر به کاهش فرایند پذیری آن می شود برای غلبه بر این مشکلات بیشتر تلاش های تحقیقاتی بر عامل داد کردن شیمیایی چنین پلیمرهای رسانا و تهیه آمیزه های پلیمری از آنها با پلیمرهای ترموپلاستیک متمرکز شده است. در این تحقیق سنتز نانوآمیزه های پلی آنیلین سولفونه-نایلون ۶ (SPAN-Ny6) به روش پلیمریزاسیون شیمیایی درجا و با استفاده از آغازگر آمونیوم پرسولفات (APS) در حلال فرمیک اسید با درصد های مختلف انجام شد. سپس این نانوآمیزه ها با استفاده از روشهای طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه(FTIR) طیف سنجی پراش اشعه ایکس (XRD)و آنالیز وزن سنجی حرارتی (TGA)شناسایی شده و ساختار آنها با میکروکوپ الکترونی روبشی گسیل میدان (FESEM)مورد بررسی قرار گرفت. رسانایی نانوآمیزه های تهیه شده نیز با استفاده از روش چهار نقطه ای اندازه گیری شد و بیشتری رسانایی ۲۴۸/۰ زیمنس اندازه گیری شد که مربوط به نانوآمیزه SPAN_Ny6-70% بود. همچنین این نانوآمیزه ها با استفاده از حلال فرمیک اسید الکتروریسی شد و ساختار نانوالیاف با میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدان شناسایی شده و میزان آبدوستی نانوالیاف توسط آنالیز زاویه تماس مورد بررسی قرار گرفت که نشان دهنده کاهش میزان آبدوستی نانوآمیزه ها با افیزایش درصد پلی آنیلین سولفونه بود. در بخش بعدی پژوهش این نانو آمیزه های سنتز شده در جهت جذب آلاینده کروم (VI) از محلولهای آبی به کار گرفته شد و پس از بهینه سازی pH جذب تاثیر پامترهای زمان دما و غلظت اولیه یون کروم بر فرایند جذب بررسی شده و ایزوترم جذب مورد مطالعه قرار گرفت. pH بهینه برابر با ۲ بود و فرایند جذب با ایزوترم لانگمویر تطابق داشت. مطالعات نشان داد که ترکیبات سنتز شده، جاذب خوبی برای جذب کروم (VI) از محیط های آبی می باشند.
