ﭼﮑﯿﺪه: ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ در ﺑﺴﺘﺮ ﻧﻮﻇﻬﻮر ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳﯽ اﺣﺴﺎﺳﺎت،ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﯽ رﻫﺒﺮی اﻣﺎم ﺧﻤﯿﻨﯽ)ره (در ﻃﻮل ﺟﻨﮓ ﺗﺤﻤﯿﻠﯽ، ﺑﺮای ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻮﯾﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻧﮕﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ اﻣﺎم )ره ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﺧﻼل اﯾﻦ ﺟﻨﮓ ﺑﻪ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ و راﻫﺒﺮی اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺗﻮدهﻫﺎی ﻣﺮدم و ﻧﯿﺮوﻫﺎی ﻣﺴﻠﺢ ﺟﻬﺖ ﺑﺴﯿﺞﺗﺪاﻓﻌﯽ ﻣﺒﺎدرت ورزﯾﺪ .ﻧﻮﺷﺘﮥ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﮐﺎرﺑﺴﺖ روش ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻣﺤﺘﻮای ﮐﯿﻔﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎ و ﺳﺨﻨﺎن اﻣﺎم، اﯾﻦ ﻓﺮض را ﻣﺒﻨﺎی ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻮﯾﯽ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶ ﻗﺮار ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ اﻣﺎم ﺑﺮ اﺳﺎس روﯾﮑﺮدﻫﺎﯾﯽ ﭼﻮن اﻟﻬﯽ داﻧﺴﺘﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻧﻮﺑﻨﯿﺎد، اﻣﯿﺪ ﺑﻪ ﺑﻬﺮه ﻣﻨﺪی از اﻣﺪاد ﻏﯿﺒﯽ، ﺧﻮف اﻧﮕﯿﺰی ﻣﺜﺒﺖ، ﻧﻌﻤﺖ ﭘﻨﺪاری ﺟﻨﮓ، ﻣﺤﺘﻮم اﻧﮕﺎری ﭘﯿﺮوزی، ﺷﺒ ﺎﻫﺖ ﻧﻤﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﻋﺎﺷﻮرای ﺣﺴﯿﻨﯽ و ﺻﺪر اﺳﻼم ﺑﻪ آزادﺳﺎزی اﺣﺴﺎﺳﯽ /ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ و ﻣﺘﺮاﮐﻢ ﺳﺎزی اﻧﺮژی ﻫﺎی ﺷﻮراﻧﮕﯿﺰ اﺣﺴﺎﺳﯽ ﭼﻮن ﺣﺲ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ، ﻣﻬﻢ و ﺷﻬﺮه ﺷﺪن، ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪی، ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ و ﻏﺮور، اﻣﯿﺪ و اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺧﺎﻃﺮ، ﻫﻮﯾﺖ، ﺗﻌﻬﺪ و ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽﺟﻤﻌﯽ، اﻧﺘﻘﺎمﮔﯿﺮی، ﺧﺸﻢ وﻧﻔﺮت اﻧﮕﯿﺰیﻣﻀﺎﻋﻒ داﻣﻦ زد و ﺑﺪﯾﻦﺳﺎن آﻧﺎن را ﺑﻪ ﮐﻨﺶ ﺟﻤﻌﯽ ﺗﺪاﻓﻌﯽ در ﻣﻘﺎﺑﻞ رژﯾﻢﺑﻌﺜﯽ و درﻧﻬﺎﯾﺖ ﮐﺴﺐ ﭘﯿﺮوزی ﻏﯿﻮراﻧﻪرﻫﻨﻤﻮن ﺷﺪ
