باستانگرایی بهعنوان رویدادی آرام و پیشرونده در جامعه ایران دلالتهای فرهنگ ی، سیاسی، تاریخی و امنیتی دارد. این مقاله در پی پاسخ به ای ن پرس ش اس ت ک ه ای ن رویداد چه تأثیری بر امنیت فرهنگی- سیاسی جمهوری اسلامی ایران خواهد داش ت استدلال نویسندگان این است که گفتمان باستانخواهی آریاگرا متفاوت از مل ی گرای ی شهروندمحور است و میتواند به آشوبناکی ساخت فرهنگی– سیاس ی بینجام د زی ر ا اس ت ک ه از ر ی » روایتی س اخت ش نن « و » کنشی تفسیری « گفتمان باستانگرایی بسترساز مشروعیتزدایی و بازاندیشی » بازنمایی « و » تاریخمندی « ،» چهارچوبسازی « انسجام و ثبات » دگرپروری « و » هویت مقاومت « هویتی میشود و از مجرای برساختن سیاسی– اجتماعی را تهدید میکند.
