جهانبخش رئوف

آپتامرها، توالی اولیگو نوکلئوتیدی تک رشته ای هستند که از فرایند "تکامل اصولی لیگاندها توسط غنی سازی نمایی"، SELEX انتخاب می شوند. بـه عـلـت تـمـایـل اتـصالی بالا و کــاربــردهــای گـسـتــرده آپتامرها، زیست حسگرهـای مبتنی بر آپتامرها یا آپتاحسگرها بـه طـور مـتـداول در ایـمــونــوحسگرهــا بــه کــار مــی رونـد. اپیروبیسین(EPI)، از دسته آنتی بیوتیکهای ضدسرطان است و برای درمان طیف گسترده ای از سرطانها استفاده می گردد. با این حال، کاربرد بالینی اپیروبیسین به دلیل خاصیت سمی قوی، نارسایی قلبی وابسته به دوز تجمعی و اختلال در فعالیت مغز استخوان، محدود است. به همین دلیل، نظارت بر غلظت اپیروبیسین و بهینه سازی دوز آن برای رسیدن به حداکثر اثر درمانی با حداقل واکنش های سمی، مهم است. دربخش اول این پروژه، یک سنجش از طریق تثبیت آپتامر ویژه ی اپیروبیسین بر روی سطح الکترود صفحه چاپی کربن اصلاح شده با نانو چندسازه مغناطیسی و نانوساختارهای درخت سان طلا در حضور EPI انجام شد و دماغه کاهش الکتروشیمیایی EPI دنبال گردید. از فنون مختلف الکتروشیمی تجزیه ای، نظیر: ولتامتری روبشی خطی، طیف بینی امپدانس الکتروشیمیایی و ولتامتری چرخه ای جهت مطالعه رفتار زیست حسگرهای تهیه شده استفاده گردید. برای این آپتاحسگر، دو گستره خطی غلظتی بین 07/0 تا µM 0/1 و 0/1 تا µM 0/21 با حدتشخیص µM 04/0 از EPI به دست آمد. در بخش دوم از این کار پژوهشی، از آزمون اتصال رقابتی بین EPI و رشته مکمل آپتامر، برای بررسی کارایی آپتاحسگر استفاده شد. از کورکومین (CUR) به عنوان شناساگر و از نانوچندسازه کیتوسان/مایع یونی/ نانولوله های کربنی چنددیواره عاملدار شده با گروه آمینی به عنوان بستری برای تثبیت آپتامر استفاده گردید. ترسیم جریان دماغه ها نسبت به غلظت EPI در دو گستره غلظتی 007/0 تا µM 1/0 و 3/0 تا µM 0/7 خطی شده و حد تشخیص روشM 9-10×8/3 برآورد شد.