یکی از عناصر شاخص معماری سنتی ایران، گره هندسی است که علیرغم ماهیت چندعملکردی (تزئینی، کاربردی و نمادین،) جایگاه خود را در معماری معاصر از دست داده است. از میان سبکهای مدرن رایج، معماری مینیمال به دلیل داشتن زمینهی خنثی و فرمهای ساده میتواند بستر مناسبی برای تجلی دوبارهی نقوش هندسی در فضاهای مسکونی باشد. با توجه به اصول و شاخصههای سبک مینیمال، سوال اصلی این است که استفاده از گرههای هندسی در طراحی فضاهای مسکونی مینیمال، با رعایت چه ملاحظاتی امکانپذیر میباشد؟ از این رو، هدف اصلی مقاله، شناخت ملاحظات به کارگیری گرههای هندسی در طراحی فضاهای مسکونی مینیمال در نظر گرفته شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی است و گردآوری دادهها به شیوهی کتابخانهای صورت گرفته است. یافتههای پژوهش نشان میدهد، برای استفاده از گرههای هندسی در فضاهای مسکونی مینیمال، رعایت ملاحظاتی مانند پرهیز از تعدد و پیچیدگی نقوش، استفاده از رنگهای خنثی (به ویژه سفید)، حفظ آرامش بصری و عدم بهکارگیری گرههایی با زوایای تند بسیار حائز اهمیت است
