افزایش معاملات و خدمات تجاری، تقاضا برای پول را پدید می آورد که به عنوان رکنی ضروری در مبادلات ایفای نقش می کند. جامعه ی اسلامی در ابتدا دارای پول خاص خود نبود و از درهم و دینار ایران و روم در معاملات استفاده می کرد. در نیمه ی دوم قرن اول هجری با اقدامات عبدالملک بن مروان خلیفه اموی سکه های اسلامی ضرب شدند. هدف از انجام پژوهش آن است که با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی دلایل و آثار عرب سازی سکه در زمان عبدالملک بن مروان بپردازیم. یافته های تحقیق حاکی از آن است که : عبدالملک جهت استقلال سیاسی اعراب، افزایش اقتدار حکومت مرکزی رهایی از مشکلات اقتصادی ناشی از تعدد مسکوکات اقدام به عرب سازی سکه نمود که داده های تاریخی موید آن است که بسیاری از اهداف وی محقق شده است.
